కొరోనా మహమ్మారి
రక్కసి కోరల్లో
చిక్కుకుంది మానవాళి.
ఎటు చూసినా విషవలయం..
అంతుచిక్కని గరళ ప్రళయం..
పీల్చే గాలీ -
తాగే నీరూ -
నిల్చున్న నేలా -
అన్నీ కలుషితం...
అంతా ధూషితం...
దుర్గంధ భూషితం.
ప్రపంచీకరణ ప్రక్రియలో
పొంచిఉన్న పెనుప్రమాదాలు..
ఊహాతీత పరిణామాలు...
అహోరాత్రులు శ్రమించీ
స్థూల ఉత్పత్తులు పెంచాం,
ఆర్ధిక వ్యవస్థను విస్తరించాం...
సాంకేతికతతో రమించీ
అంతరిక్షాన్ని ఆక్రమించాం,
ప్రకృతిని శాసించాం...
పదేపదే ప్రకటితమౌతున్న
ప్రమాద సంకేతాలనుమరిచాం
పర్యావరణ పరిరక్షణను విస్మరించాం.
వ్యాపార కక్షలో...
కోపించిన కుక్షులో...
కారణం ఏదైనా
అంటువ్యాధుల కక్ష్యలో
నిర్దాక్షిణ్యంగా నలుగుతున్నాం,
సూక్ష్మజీవుల దాడిలో
రక్షణ కరువై మూలుగుతున్నాం.
చప్పట్లతో సమసిపోయేవి కావు ఈ ఇక్కట్లు,
ఎప్పటికి తెలుసుకుంటాడో మనిషి
తను చేస్తున్న పొరపాట్లు.
SARS నుండి తప్పించుకోవడానికి
MARSకైనా పారిపోతాడేమో గాని
తన తీరును మార్చుకోడీమనిషి.
ఎలా తీరేనో ఈ అగచాట్లు
ఎప్పుడు మారేనో మన అలవాట్లు
ఏనాటికి కరిగేనో కమ్ముకున్న ఈ చీకట్లు.
