నవ్యారంభం

గతించిన కాలాన్ని
చితి నుండి లేపి
కొన్ని ప్రశ్నలు అడగాలి --

నా అడుగుల ఆనవాళ్లను
దొంగిలించిందెవరు?
నా హక్కుల మొక్కలను
మొదలంటా నరికిందెవరు?
నా మాటను కాటేసిందెవరు?
నా స్వేచ్ఛకు సంకెళ్ళేసి
ఊరవతల చీకటి గదిలో
నిర్బంధించిందెవరు?
ఆ బ్రహ్మ దేవుడి చేయి పట్టుకొని
నా నుదిటి మీద పిచ్చిరాతలు
రాయించిందెవరు?

చెదలు పట్టిన చరిత్రను
సమాధిలోంచి బయటకు లాగి
కొన్ని జవాబులు రాబట్టాలి --

నా ఊహల రెక్కలు కత్తిరించి
నా ఆశల ఊపిరి ఆపిందెవరు?
నన్నో  మూలకు విసిరేసీ,
నా రక్తమాంసాలు పీల్చేసీ,
నన్ను నిర్వీర్యం చేసిందెవరు?
నా అమాయకత్వంతో ఆడుకొని,
నా తడియారని చిరుప్రాయాన్ని
మొగ్గలోనే తుంచిందెవరు?
నా మూలాలనుండి నన్ను వేరుచేసి
నా నెత్తురుకు  కొత్తరంగులు అద్దిందెవరు?

అడుగడుగునా కన్నీటి సముద్రాలే...
ఎదఎదలో ఆవేదనా  వలయాలే...
ప్రతి మదిలో బాధామయ గాధలే...

శోక బీజాలు నాటి చిరు నవ్వులు పండించలేం...
అస్తవ్యస్థ భావాలతో సమసమాజాన్ని  నిర్మించలేం...  అణచివేయబడ్డ ఆక్రందనలతో
ఆనందపు వెలుగులు సృష్టించలేం...

ఇదంతా తెలిసీ...
ఇవన్నీ చూస్తూ...
నిశ్చేష్టగా నిలబడ్డ గతాన్ని తవ్వి తీసి
ఆక్రోశపు మంటల్లో మళ్ళీతగలబెట్టాలి...
గతి తప్పిన చరిత్రను సరైన దారిలోకి మళ్ళించాలి...
మలినపడ్డ ధరిత్రిని పునఃపవిత్రం చేయాలి...
కుంటుపడ్డ భవితకు కొత్త నాంది పలకాలి.