అనాథైన హరితపుత్రుడు

అడివి పురుడోసుకుని
నన్ను కన్నది
ఊడల ఉయ్యాల్లో కూర్చోబెట్టినన్ను ఊపింది
కొమ్మల ఒడిలో నిద్రబుచ్చి
నన్ను పెంచింది
కాయలతో దుంపలతో
నా ఆకలి తీర్చింది-
ఈ అడివిలోని పక్షులు
నాకు మాట నేర్పాయి
ఇక్కడి గాలి నాకు
పాట నేర్పింది
నెమళ్లు నాకు ఆట నేర్పాయి
నేనెప్పుడూ పాట భుజానేసుకుని
ఇక్కడే తిరుగుతూ ఉంటా-
ఈ ఆకుల్లో హరితాన్నై
ఈ పువ్వుల్లో పరిమళాన్నై
ఈ గాలిలో సంగీతాన్నై
సెలయేళ్లతో మాట్లాడుకుంటూ
వన ప్రాణులతో ఆడుకుంటూ
హాయిగా నవ్వుతూ బతుకుతున్నా..
హఠాత్తుగా ఏదో అలజడి -
మరయంత్రాలు చొరబడి...
చెట్లు నేలకూలుతూ..
పక్షులు ఎగిరిపోతూ..
జింకలు పారిపోతూ..
నెమళ్లు బెదిరిపోతూ.
సెలయేళ్లు ఆవిరైపోతూ -
నా తల్లిని ఎవరో నరికేశారు
నా గొంతునొక్కి
నా పాటను ఎవరో చంపేశారు
నా తల్లి నుంచి నన్ను వేరు చేశారు
నన్ను దిక్కులేని అనాథగా మిగిల్చారు.